_-¯ Dyskusja pod poprzednim wpisem skłoniła mnie bliższego przyjrzenia się stworzeniom, które w naszym wymiarze noszą nazwę kotów. Chociaż może określenie ,,stworzenia'' nie jest tu do końca na miejscu, gdyż jak wszyscy wiemy stworzenia to istoty które ktoś stworzył, zaś pochodzenia kotów nie możemy do końca być pewni...

_-¯ Jedna z teorii na ten temat głosi, że kotów w ogóle nie ma, i że powstaną dopiero z wielkiego nie-wybuchu przy końcu wszechświata. Tak jak w teorii Big-Bangu cała materia wszechświata miałaby pochodzić z pierwotnej eksplozji niczego, tak w teorii nie-wybuchu wszystkie współczesne koty są dryfującą wstecz w czasie projekcją gigantycznej implozji braku kotów w naszym wymiarze. Nie-koty, którymi wypełniona jest przestrzeń wokół nas oddziałują na siebie słabymi siłami braku kotów, co prowadzi do przyciągania się ich z siłą podobną do grawitacji. I tak, jak Ziemia oddala się od Słońca z prędkością 2cm/rok, tak w okolicach naszego układu słonecznego gęstość braku kotów wzrasta równoważnie. Gdy nasz wszechświat rozpruje się wreszcie jak zjedzony przez mole sweter, gdy pękną już ostatnie nitki grawitacji, w tym samym momencie gęstość braku kotów przekroczy masę krytyczną prowadzącą do reakcji łańcuchowej i wspomnianej implozji. W przedstawionej teorii takie zagęszczenie braku kotów przenicuje nasz wszechświat na ,,lewą stronę'' i wszystko zacznie się od początku, z tym że po drugiej stronie przestrzeni, przy czym punktem symetrii będzie właśnie punkt w którym brak kotów osiągnie maksimum. Zatem - Big Bang, będący początkiem naszego wszechświata byłby jednocześnie końcem innego.
- Ale - zapyta ktoś - gdzież w końcu są koty?
Otóż koty zostają we wszechświecie który się właśnie rozpadł/zakląsł (zależnie od punktu widzenia). Gdybyż zaludniły (zakociły) wszechświat który właśnie powstał, nie byłby on zdolny do reinkarnacji na skutek bezkociej implozji. Zatem wg. teorii koty zamieszkują wszechświat paralelny do naszego, zaś to co odbieramy jako kot jest w istocie kota brakiem.

_-¯ Rozmyślając głębiej nad wspomnianym zagadnieniem doszedłem do zaskakujących wniosków, którymi się tu z Państwem podzielę:

_-¯ Koty, wg. przyjętych w różnych kulturach mitów czy wierzeń mają więcej niż jedno życie (u nas przyjęło się uważać, że owych żywotów jest dziewięć). Oznaczałoby to ni mniej ni więcej fakt, że wielokrotnie zdarzały się przypadki w których kot X, pozornie uśmiercony, pojawiał się w późniejszym okresie czasu w formie całkowicie wykluczającej wcześniejsze zejście. Teoria braku kotów w prosty sposób wyjaśnia to zjawisko brakiem kota właśnie. Materialne stworzenie można uśmiercić, niemożliwe jest to jednak w przypadku braku takiego stworzenia. Wielokroć wracałem nocą przez leśną głuszę, kiedy droga wypełniona była jedynie światłem reflektorów i brakiem pijanych rowerzystów (no, może prawie). Z tego co wiem ani jeden nieistniejący pijany rowerzysta nie ucierpiał spotkania z moim samochodem, choć - matematycznie rzecz biorąc - ,,skasowałem'' ich nieskończenie wielu.
- Czemu - zapyta ktoś - zatem nie ma wierzenia, że pijani rowerzyści mają dziewięć żyć?
Ano temu - odpowiadam - że nie ma równoległego do naszego wszechświata zamieszkałego przez pijanych rowerzystów! Zostało to matematycznie udowodnione przez prof. Bruderszafta w jego pracy pt. ,,O niemożności transformowania bicykli w przestrzeni n-wymiarowej''. Nie ma roweru - nie ma rowerzysty - nie ma wszechświata. Koniec, kropka.

_-¯ Następną rzeczą jest fakt, że koty są mocno nieciągłe w przestrzeni występowania kotów. Oczywiście - czasami wydają się być, szczególnie wtedy gdy są najedzone. Ale znajdźcie mi ciągłego kota w marcu, nawet najedzonego! Klasyczna mechanika nie potrafi wytłumaczyć faktu nieciągłości kotów. Teoria braku kotów - owszem, poprzez wprowadzenie dodatkowego zestawu wymiarów, lub - bardziej poprawnie - poprzez właściwą projekcję kotów, prowadzącą do powstania braku ich w naszej czasoprzestrzeni. Mniej więcej polega to na tym samym co przewidywany fenomen dziur robaczych (wormholes) naszego wszechświata. Brak kota po prostu nie musi przemieszczać się na naszym podwórku, wystarczy że przemieści się u siebie i dokona projekcji w nowym miejscu. Ot, i zagadka wyjaśniona, czemu mruczka którego zamknęliście na noc w toalecie nagle znajdujecie wylegującego się wygodnie na poduszce w waszej sypialni.

_-¯ Koty są nieliniowe. Kot który zje miskę chrupek jest zadowolony, ale kot który zje dwie miski chrupek nie jest dwa razy bardziej zadowolony. Co więcej - rzadko który kot zje trzy miski chrupek bez pewnych przykrych konsekwencji. Oprócz kotów nieliniowością wykazują się węże, lecz wynika to w prostej (sic!) linii (sic!) z ich budowy anatomicznej. Skąd zatem ta nieliniowość? Teoria braku kotów po raz kolejny sprawdza się tu doskonale, gdyż zakłada ona pewną funkcję alfa transformującą miskę chrupek z przestrzeni nie-kociej (naszej) do przestrzeni kociej (tej drugiej) do postaci braku miski chrupek. W skrócie (i gigantycznym uproszczeniu) wygląda to mniej-więcej tak, że kolejne miski chrupek ,,u nas'' są brakami kolejnych misek w przestrzeni kotów rzeczywistych, a każdy chyba zrozumie że ciężko być szczęśliwym jeżeli sprzed nosa znikają nam kolejne porcje posiłku.

_-¯ Koty są dyskretne. Nikt przy zdrowych zmysłach nie zaprzeczy, że wie ile kiciusiów znajduje się w jego domostwie. Czy to będzie zero, czy jeden, czy dwanaście. Niemożliwe jest posiadanie dwóch i pół kota, prawda? Choć - może źle to ująłem. Koty są dyskretne, ale wprost przeciwnie, to znaczy że nie każdy właściciel kota posiada kota, ale że każdy kot posiada właściciela. Poza tym - czy ktoś kiedyś widział kota mielącego jęzorem na lewo i prawo? Nie. Buzia w ciup, język za zębami, istne sfinksy, doprawdy.

_-¯ Na koniec zostawiłem tzw. ,,kota Schrödingera'', choć zapewne po tej właściwej stronie materii byłoby to zagadnienie ,,schrödingera Kota''. Kot kwantowy, nie-żywy i nie-martwy aż do momentu ustalenia stanu poprzez proces obserwacji jest koronnym dowodem na niezwykłość kotów. Czy Schrödinger wybrał do swojego eksperymentu psa? Nie. Kanarka? Również nie. Złotą rybkę? Nie! - Dlaczego - zapyta ktoś - nie wybrał złotej rybki?
Otóż dlatego, że - jak udowodnił nieoceniony profesor Bruderszaft - złote rybki nie potrafią być kwantowe! Złota rybka, gdyby zdarzyło by się przejść jej w stan nieistnienia - zaraz podjęłaby interakcję z otaczającym ją światem, już to w postaci zapachu śniętej ryby, już to pływając do góry brzuchem. A czy martwy kot śmierdziałby rybą lub pływał do góry brzuchem? Nie! Oto odpowiedź. To samo dotyczy psów, kanarków i innych stworzeń, choć w ich wypadku dowód jest cokolwiek dłuższy i bardziej skomplikowany.

_-¯ I to chyba byłoby tyle. Przepraszam, ale mój brak kota domaga się, bym go nakarmił i wydrapał za uchem. Dobranoc.

_-¯ Uwielbiam koty. Każdy z nich jest arystokratą zwierzęcego świata. Właśnie w tej chwili moja kotka wskoczyła mi na kolana i prawie niesłyszalnym mruknięciem dała do zrozumienia, że łaskawie pozwoli się poskrobać za uchem. Szczęście, że nie spojrzała na ekran - gdyby przeczytała że tytułuję ją ,,moja'' pewnie pękłaby ze śmiechu. Przecież to nie ona jest moja, tylko ja jestem jej - a ona pozwala mi mieszkać w domu który wybrała sobie na siedzibę.

_-¯ Zatem - dziś chciałem napisać o filmach o kotach. Wbrew pozorom jest ich więcej niż się wydaje - koty bowiem uwielbiają oglądać filmy o sobie. I tak zręcznie manipulują scenarzystą, producentem i reżyserem, że ni stąd ni zowąd okazuje się, że zamiast melodramatu, westernu czy ,,komedii młodzieżowej'' wychodzi film o kocie co chodził po płocie. Oto przykłady:

1. Kot da Vinci - to historia o pewnej dziewczynce, sierotce z przedmieść Barcelony (tytułowa Vincia), która bardzo pragnie dostać na urodziny pluszowego misia. Jej pragnienie zostaje spełnione przez niepozornego dachowca z sąsiedztwa, którym Vincia się opiekuje
2. Kot do stępu - to jeden z moich ulubionych filmów. Opowiada o zdolnym chakierze, który wychował bardzo zdolnego kota, potrafiącego łamać najbardziej wymyślne zabezpieczenia. Prawdziwym marzeniem chakiera jest jednak woltyżerka. Wraz ze swoim kotem staje do zawodów, nie wie jednak że zwierzę skrywa mroczną tajemnicę - nie potrafi przejść z galopu do stępu.
3. Kot mej kury - dzieło to opowiada o prawie każdej istoty do miłości. Na farmie, wyglądającej na żywcem wyjętą z Orwellowskiego ,,Folwarku Zwierzęcego'', opuszczona przez rodzinę kura opiekuje się osieroconym kotkiem.
4. Kot Bib Lee - film znany również pod oryginalnym tytułem ,,Bib 52 - the Cat'' to fantastycznonaukowa opowieść o przyszłości naszej planety. Jest rok 2198, na powierzchni Ziemi zniszczonej wojną jądrową przetrwały tylko zmutowane karaluchy. Nieliczne ocalałe koty zamieszkują podziemia zrujnowanych miast. Jeden z nich, Bib 52, wyrusza w przeszłość maszyną czasu z misją zapobieżenia katastrofie.
5. Kot nie z Nany - ten mroczny thriller rozgrywa się prawie w całości w dusznych i klaustrofobicznych pomieszczeniach niewielkiego hotelu na przedmieściach Oregonu. W nocy, na skutek awarii systemów bezpieczeństwa w budynku zostaje uwięzionych kilkoro gości wraz z personelem. W oczekiwaniu na ratunek zaczynają ulegać śmiertelnym wypadkom. Kluczem do rozwiązania zagadki może okazać się powieść ,,Nana'' Emila Zoli, w której nie opisał on pewnego kota. Mocne kino.
6. Szkszydlaty Szkot - lekka komedia o kocie który uwielbiał jeździć na rowerze, a przy tym miał wadę wymowy polegającą na mówieniu na początku każdego wyrazu głoski ,,sz''.
7. Bojkot (1) - dramat obyczajowy o dachowcu z przedmieść Londynu cierpiącym na agorafobię, czyli lęk przestrzeni.
8. Bojkot (2) - film powstały na fali popularności ekranizacji komiksów. W tym wypadku - o chłopcu pogryzionym przez radioaktywnego kota, który dzięki temu zyskał nadnaturalne zdolności (chłopiec, nie kot).
9. Mas kotka? - film dla dzieci. Mały Marco jest dobrym duszkiem, który każde napotkane dziecko obdarza uroczym puszystym kociakiem. Oczywiście - tylko jeżeli brzdąc był grzeczny i do tej pory nie posiadał mruczusia.
10. Da kota! - brutalna opowieść o działających w carskiej Rosji kozackich bojówkach odbierających chłopom koty.
11. Podnieś, kot, lwicę - znany na całym świecie musical z Genem Kellym jako kotem na przepustce. Lwicę zagrała Kathryn Grayson.

_-¯ Moja kotka mruczy z aprobatą. Prosi, bym dopisał jeszcze jej ulubiony film, mianowicie kocie remake ,,Rambo'' z Sylwestrem Stallone. W dystrybucji dla kotów film nosi tytuł ,,WarKot''. Acha - i film ,,300'', który jednak z powodu szczupłości budżetu musiano przemianować na ,,100'', a co za tym idzie do obiegu wszedł jako ,,StuKot''. To tyle na dziś. Wiem, że jeżeli za chwilę nie udam się na spoczynek to moją instalację komputerową spotka niespodziewana awaria. Sechmet - moja kotka - nie mówi tego, ale widzę to w jej zielonych oczach. Chyba się jej posłucham...