_-¯ ,,Mroczne Widmo'' - tym terminem Stefan określał linuska. Początkowo nie wiedziałem dlaczego, jednak przedwczoraj Stefan pokazał mi jednego, zainstalowanego przez zespół jego ekspertów w najtajniejszym z tajnych laboratoriów.
- Rzeczywiście, mroczny i widmowy - skwitowałem obraz który ujrzałem na ekranie komputera.
- A nawet Mroczny i Widmowy - uzupełniłem po chwili namysłu.
Podszedłem do monitora i lekko przeciągnąłem palcem po kineskopie, zbierając z niego grubą warstwę kurzu i brudu.
- Popatrz, Stefan - wskazałem przetarte miejsce - tutaj nie wygląda już tak mrocznie. Może po prostu macie brudny monitor?
- Nie wygląda mrocznie, ale za to bardziej zwidmowiał.
- Zwidmowiał, bo mam palce tłuste, i trochę zasmarowałem Wam ekran masłem. To stąd to widmowe smużenie. Ale jak się zrobi tak... - poplułem na mankiet flanelowej koszuli i elegancko doczyściłem fragment kineskopu - ... to proszę. Nie ma kurzu, nie ma tłuszczu - ani mrocznie, ani widmowo. Rzekłbym, że jasno i wyraźnie nawet. I kolorowo. Taka Jasna Kolorowa Wyrazistość - zakończyłem z uśmiechem.
- Jasna Wyrazistość? Charyzjusz, kryptonimem naszych działań antylinuskowych nie może być ,,Jasna Kolorowa Wyrazistość''! To brzmi jak tytuł kolejnego odcinka bajki ,,Małe kucyki''! ,,Mroczne Widmo'' było doskonałe, ale oczywiście Ty musiałeś przyjść tutaj z tym swoim rękawem i wszystko zepsułeś!
- Sam chciałeś mi to pokazać - zaprotestowałem.
- Tak! Ale nie musiałeś się od razu pchać z łapami i psuć mi mroczność i widmowość! I co ja teraz zrobię? - prawie załkał.
- Opanuj się, Stefan. Po prostu podłączycie inny brudny monitor.
Stefan rozpromienił się.
- Tak! Oczywiście! Ha! Charyzjusz, Ty to masz jednak łeb na karku!
- Moglibyście go też posmarować masłem, co dałoby dodatkowy efekt widmowości.
- Doskonały pomysł!
- I może nakichać na niego?
- Hmmmm... Nakichać chyba jednak nie. ,,Mroczne Widmo Upstrzone Kropelkami Wydzieliny Błon Śluzowych Nosa'' brzmi rzeczywiście przerażająco, ale to chyba nie to o co nam chodziło. Psuje gotycki klimat oryginalnego terminu.
- Jaki klimat? - nie zrozumiałem.
- Gotycki.
- Znaczy, z łukiem ostrym i sklepieniem krzyżowo-żebrowym?
- Nie... Gotycki to znaczy taki... mroczny.
- Aha. Zatem ,,Mroczne Widmo'' jest bardzo gotyckie. Ale samo ,,Mroczne'' byłoby gotyckie w stu procentach.
- Ale samo ,,Mroczne'' nie może być. Mroczne musi być coś.
- To może ,,Mroczne Gotyckie Widmo''? Jest dwa razy bardziej gotyckie, moim zdaniem.
- Nie. Niech zostanie, jak jest. Ale zostawmy kwestię nazewnictwa. Jak Ci idzie chakierowanie linuska - zmienił temat.
- Na razie czytam literaturę fachową na jego temat. Niedługo zamierzam go samodzielnie zainstalować.
- Uważaj. To piekielnie niebezpieczne.
- Ale Wam jakoś się udało - wskazałem komputer.
- Tak, ale u nas robiło to siedmiu najlepszych specjalistów przez dwa tygodnie. A Ty jesteś sam. Chakier, nawet nie wyobrażasz sobie jak piekielnie skomplikowany jest proces instalacji tego czegoś.
- Trochę już wiem. Przeczytałem w kilku opisach z internetu.
- Nie polegaj na nich. Nie jest tam napisane ani słowa o tym co najgorsze. No, ale jesteś najlepszy, więc dasz radę - poklepał mnie po plecach.
- Dam radę... - powtórzyłem jakby dla siebie.
Pogadaliśmy jeszcze chwilę o różnych biznesowych sprawach, o tym czy Marta w ,,Złotopolskich'' zejdzie się z Tomkiem i kiedy wreszcie zaczną puszczać reklamy dodów z Lodą, po czym każdy wrócił do siebie i swoich zajęć...

_-¯ Nie przyznałem się Stefanowi, że próbowałem zainstalować linuska od dobrego tygodnia. Straciłby wiarę w mój profesjonalizm, gdyż niestety utknąłem już na pierwszym ekranie:


Gdzie Ci pokręceni linuskowi dranie ukryli klawisz ,,Dalej''?!