_-¯ Ja jednak jestem niesamowity. Po przeszło tygodniu nieudanych prób instalacji linuska wreszcie mi się udało! A właściwie udało się mnie i Charysi, gdyż to ona (słodkie dziecko) bawiąc się tatową klawiaturą przez przypadek (tak mi się przynajmniej wydaje) wpisała w bootloaderze magiczne słowo installgui, co uruchomiło instalator linuska, ale jaki! Nie dość, że w trybie graficznym, to jeszcze z klawiszem ,,Dalej''!


_-¯ Co prawda zanim instalator uruchomił się na dobre zdążył mnie porządnie wystraszyć, kiedy na ekranie pojawił się napis:
serio: i8042 AUX port at 0x60,0x64 irq 12
serio: i8042 KBD port at 0x60,0x64 irq 1 Parsknąłem pitą właśnie kawą i w te pędy pobiegłem do serwerowni obejrzeć irq 12 i irq 1. Z duszą na ramieniu otworzyłem skrzynkę z przerwaniami, i... I uderzyłem się ze śmiechem otwartą dłonią w czoło. Przecież dziś Prima-Aprilis, a ja się dałem nabrać linuskowemu instalatorowi, że serio coś mi siedzi na przerwani... Ponieważ jednak mam poczucie humoru nie gniewałem się na niego, tylko wróciłem do przerwanej instalacji.


_-¯ Na początku - wybór języka. Prościzna, choć z drugiej strony instalki Windowsów były bardziej intuicyjne pod tym względem - same wykrywały że trzeba przeprowadzić instalację po Polsku, wystarczyło tylko użyć płyty z polskimi Windowsami.


_-¯ Przy ekranie ,,Wybierz układ'' zaniepokoiłam się lekko, czy ktoś mnie nie sprawdza. Na szczęście szybko doczytałem całe zdanie do końca i okazało się, że chodzi po prostu o układ klawiatury. Choć klawiaturę mam w układzie QWERTY to nigdzie nie znalazłem takiej pozycji, więc pozostałem przy wyborze domyślnym - polski (pl)


_-¯ Kolejny krok obwieścił ,,Wykryj urządzenia CD-ROM i zamontuj płytę CD''. Acha! Linusk najwyraźniej wyczuł, że kiedyś pożyczyłem od 5n00piego napęd CD na USB i gdzieś go zgubiłem. Przypomniał mi też, że od dłuższego czasu nosiłem się z zamiarem zawieszenia sobie kilku płyt na lusterku w samochodzie, by działały jak antyradar (podobno 100% skuteczności, tylko trzeba mieć markowe płyty). Zanim jednak podniosłem się z krzesła instalator pokazał kolejny ekran. Widocznie zauważył, że zanotowałem sobie wszystkie jego wskazówki na karteczce i sam przeszedł dalej. Cwana bestia!


_-¯ Na następnym ekranie otrzymałem polecenie ,,Załaduj składniki instalatora z płyty CD''. Zdziwiłem się, gdyż instalator Windows nigdy niczego nie kazał mi robić samodzielnie. Wcisnąłem przycisk wysuwania tacki, ale nic się nie stało. Na szczęście miałem drugą płytę. Wziąłem lupę i z mozołem rozpocząłem na niej poszukiwania wspomnianych składników instalatora. Gdy znalazłem pierwszy i właśnie zastanawiałem się jak go wpisać w instalator - ten samoczynnie przeszedł do kolejnego kroku. Musi - wyczuł że pierwszy raz instaluję linuska i się zlitował.


_-¯ ,,Konfiguruj sieć'' pojawiło się w nagłówku. Tym razem nawet nie kiwnąłem palcem, bo sieć mam od dawna skonfigurowaną. Instalator musiał również i to wykryć, bo nie marudził długo tylko automatycznie poszedł dalej. Zatrzymał się jednak za moment, by zapytać o ,,nazwę hosta dla tego systemu''. Pod spodem była podpowiedź, że nazwa hosta jest słowem ,,które identyfikuje Twój system w sieci''. Zastanowiłem się przez chwilę jakim słowem zidentyfikowałbym mój system: fantastyczny, superchakierski, zajefajny, niesamowity, idealny...
No, ale musiałem wybrać tylko jedno. Wpisałem zatem ,,chakier-linusk''. Co prawda były to dwa słowa, ale instalator się nie kapnął.


_-¯ ,,Wybierz serwer lustrzany z archiwum Debiana''. Poskrobałem się po głowie...
- Misia! - krzyknąłem w stronę kuchni - znasz jakiegoś Debiana?
- Jana? No znam kilku...
- A mają archiwum?
- Słucham?
- Pytam, czy archiwum mają!
- Nie mam pojęcia...
- Może przedzwoń do którego i zapytaj, czy mają może jakiś serwer lustrzany. Jak będą mieli to ja bym pożyczył na dzień czy dwa.
- Charyzjusz? Jakie serwery lustrzane, o czym Ty mówisz? Nie będę ludziom po nocy głowy zawracać, bo Ty się naczytałeś jakichś głupot w sieci.
Skapitulowałem zatem i tylko kliknąłem ,,Dalej''.

_-¯ Instalator jednak nie zrezygnował tylko domagał się dalszych informacji. Spróbowałem go oszukać: jeden z moich kolegów w realu nosił imię Roman. Może instalator nie zorientuje się, gdy zamiast serwera Debiana podsunę mu serwer Romana?


_-¯ Niestety, zorientował się. Tłumaczyłem i tak i siak, że Roman na podwórku miał przezwisko Debian, że dba o swój serwer, poleruje go i czyści i właściwie ten jego komputer tak się błyszczy, że można się w nim przeglądać. Wypisz-wymaluj - serwer lustrzany. Mało to jednak pomagało. W tym momencie z pomocą znów mi przyszła Charysia, która skasowała wszystko co wypisywałem o Romanie i po prostu wcisnęła ,,Enter''. Poszło! Cudowne dziecko, moja krew!
C.d.n.