_-¯ Dawno temu, za górami,
Gdzieś na skale zamek stał.
Mieszkał król w nim, wraz z synami,
A tych synów siedmiu miał.
 
Pierwszych sześciu - nie lichota.
Każdy z nich był chłop na schwał.
A najmłodszy był sirota,
SQLittle zaś się zwał.
 
Biadał ojciec oraz bracia:
Cóż wyrośnie z niego, cóż?
Boż ciamajda z niego, pacia,
I - nie ukrywajmy - tchórz.
 
Mawiał król doń - synu drogi,
Z braci przykład musisz brać!
Rozprostować nieco nogi,
A nie tylko w Quake grać!
 
SQLittle, krnąbrne dziecię
Za nic jednak rady miał.
Ciągle siedział w internecie,
Lub kernel kompilował.
 
Tak mijały mu godziny,
Wciąż w komputer wściubiał nos,
Nie miał kumpla, ni dziewczyny,
No a ojcu siwiał włos.
 
Aż pewnego dnia straszliwa
Dotarła na zamek wieść:
Że poczwara obrzydliwa
Poddanych zaczęła jeść!
 
Nikt nie wiedział, skąd się wzięła,
Ani jaką miała płeć.
Ot - po prostu przyfrunęła
I poczęła ludzi żreć
 
Król, gdy wszystko to usłyszał
Podniósł w górę nagi miecz,
I do synów swych wykrzyczał:
Trza potwora przegnać precz!
 
Ale synom, moi mili,
Entuzjazmu było brak,
I się wcale nie kwapili
Ruszać na bitewny szlak.
 
Jeden na drugiego zerka,
Drugi na trzeciego znów.
Tego boli głowa, nerka,
No - po prostu - szkoda słów.
 
Gdy to zoczył król - oniemiał,
Po czym w rozpacz wielką wpadł.
Czuł się, jakby synów nie miał.
Z żalu - koniec miecza zjadł.
 
SQLittle, widząc żałość
Ojca, rzecze jemu sam:
,,Ojcze, wybacz mi zuchwałość...
Ja smokowi radę dam!''
 
,,SQLittle? Oszalałeś?
Ty smokowi radę dasz?
W życiu miecza nie trzymałeś,
A do tego pryszcze masz!
 
Nie, syneczku, nie dla ciebie
To zadanie. Słuchaj mnie.
Jeszcze stwora Cię za...bije
No i pożre zwłoki Twe!''
 
SQLittle zaś odrzecze:
,,Ach mój królu! Pozwól mi!
W Quake poczwar tych ja przecież
sfragowałem miliard trzy!''
 
Tak więc poszedł w bój śmiertelny,
Tam, gdzie jak głosiła wieść,
Potwór czekał nań piekielny.
I nie wracał niedziel sześć.
 
Wreszcie wrócił. W glorii, w chwale,
Dzierżąc w garści smoka łeb.
Pisały o tym żurnale
Oraz cały World Wide Web.
 
Tu się kończy ta ballada
Powiem więc na koniec Wam
Że choć mnie już nie wypada
Też czasami w Quake gram...