_-¯ Znany kalifornijski producent filmowy spoczął ciężko na okazałym, skórzanym fotelu. Zakończone właśnie spotkanie nieźle dało mu w kość. Sapiąc lekko nalał sobie hojną porcję whisky do kryształowej szklaneczki i sięgnął po cygaro.
- I co o tym sądzisz? - zapytał swojego gościa. Tamten przez chwilę się wahał, jakby ważył swoją odpowiedź. Wreszcie zrobił minę jak gdyby miał powiedzieć ,,beznadzieja'' i szybko z siebie wyrzucił:
- Do dupy.
- Tak sądzisz?
- Tak. ,,Barbarella versus Predator'' nie chwyci.
Producent tylko kiwnął głową. Miał takie same odczucia. Pociągnął łyk ze szklaneczki i zakręcił lekko bursztynowym płynem.
- Wszystko już, cholera, było. Spiderman, Batman, Superman, Indiana Jones, Alien, Predator, Star Wars, Przeminęło z wiatrem, Zabójcza broń, Martwe zło, Akademia Pana Kleksa... Kino zaczyna zżerać już własny ogon.
- To może sequel Terminatora?
Gospodarz prychnął i machnął ręką.
- Daj spokój, Arnold. Spójrz tylko na siebie.
- No, nie myślałem o sobie w roli głównej, ale jakby tak zakombinować trochę z jakimś... no wiesz. ,,Terminator - młode lata''. Albo: ,,Terminator - rewolucje''?
- Nawet mi nie mów o tych rewolucjach! Co mnie podkusiło, żeby zarzynać ,,Matriksa'' kontynuacjami?
- Kasa?
- Ja wiem, że kasa! To było pytanie retoryczne... Czego się tak wiercisz?
- Też bym się napił...
Producent sięgnął po kolejną szklaneczkę. Po chwili obaj mężczyźni delektowali się smakiem wypłukanych alkoholem dębowych desek. Chwilę trwali w milczeniu.
- Podobno w Europie jest taki jeden dobry reżyser... tylko jak on się nazywał? Drewieński? Drzewiecki? Mam to na końcu języka...
- Pypeć?
- Nie, nie Pypeć. Pypeć to ten scenarzysta. Słuchaj, jak się nazywa takie coś co się tym pali?
- Gazeta?
- Nie.
- Podpałka do grilla?
- Nie.
- Brykiet?
- Nie! W kominku się tym pali. Takie pocięte drzewo.
- Polano?
- Tak! Więc ten reżyser się nazywa Polanowski. Dlaczego jego nie weźmiesz do kolejnej produkcji?
- Znam Polanowskiego. Nie przyjedzie do Stanów.
- Dlaczego?
Producent nachylił się do gościa i szepnął mu parę słów do ucha. Twarz Arnolda wydłużyła się w niemym wyrazie zaskoczenia.
- Znaczy, i on ją... tego?
- Tego.
- Perwert.
- Może nie do końca, podobno tamta wyglądała na co najmniej pięć lat starszą...
- No i co z tego? Moja żona wygląda na dwadzieścia lat starszą, i to jest dla mnie żaden powód żeby ją... A zresztą, nieważne. To mówisz, że nie przyjedzie?
- Za żadne skarby...
- Słuchaj, a gdyby tak...

_-¯ Producent skończył wyjaśniać plan oficerowi.
- I myśli pan, że władze Szwajcarii wydadzą go nam na podstawie amerykańskiego nakazu?
- To już załatwione.
- Przecież on tam mieszka dobry kawał czasu!
- To nieistotne. Trzeba go sprowadzić do Stanów. Dla dobra amerykańskiej gospodarki i przemysłu filmowego...
- Aha! Rozumiem! Gubernator skorzysta z prawa łaski i uwolni go od zarzutów?
- Nic z tych rzeczy, drogi panie. To by się dopiero raban podniósł, że są równi i równiejsi. Zresztą - poniekąd słusznie. Przewiezie go się do Kaliforni i zorganizuje uczciwy proces. I uniewinni.
- Ale po co?
- Jak to po co? Żeby przestał się bać przyjeżdżać do USA!