Oceń wpis  oddane głosy: 17 / 0

_-¯ Niezbadanymi ścieżkami biegną kobiece myśli. Wiedział o tym Einstein, wie o tym Hawking. Dlatego tworząc swoje Ogólne Teorie Wszystkiego wiedzieli również, że owe teorie wszystkiego opisać nie zdołają. Ci znakomici fizycy mieli świadomość, że nauka nie dorosła jeszcze do prób opisania damskiego mózgu, tak więc zajęli się prostszymi (żeby nie rzec: prostackimi) zagadnieniami typu grawitacja czy kwanty. Dlaczego o tym piszę? Otóż dlatego, że kilka dni temu, przy śniadaniu, Misia zadała mi pytanie:
- A może byśmy pojechali do Zakopanego?
- Oczywiście, Skarbie - odpowiedział machinalnie mój proces Automatycznego Unikania Konfliktów. Dalej pogryzałem grzankę i siorbiąc cherbatę przeglądałem gazetę.
- Świetnie, to może jak Charrison będzie miał ferie?
- Oczywiście, Skarbie - odparłem znów bez świadomego zawiadywania ośrodkiem mowy. Tym razem jednak zadziałał również Intuicyjny Detektor Zagrożeń. Sprytny ów automat wprogramowałem sobie kilka miesięcy temu, wykorzystując najnowsze techniki programistyczne spod znaku logiki rozmytej (coraz częściej zwanej również, nomen-omen, kobiecą intuicją). Przerwałem czytanie gazety i machinalnie przeanalizowałem kilka ostatnich zdań naszej rozmowy. Jak zapewne Państwo wiedzą (a Panowie w szczególności), każdy mężczyzna ma genetycznie wbudowaną pamięć krótką dialogową, pozwalającą mu bezbłędnie odtworzyć siedem do dziesięciu ostatnio zasłyszanych słów. Z niewiadomych przyczyn bufor jest w stanie pomieścić dodatkowych kilka zwrotów jeżeli zostały one wypowiedziane przez małżonkę. Posiłkując się zatem tą niewielką, daną nam przez naturę umiejętnością, bezbłędnie wychwyciłem zwroty które zaalarmowały Detektor Zagrożeń.
- Do Zakopanego? Na ferie? Po co?
- Charrison pouczyłby się jeździć na nartach. Charysia zresztą też by mogła. Poza tym - dawno już nie byliśmy w Zakopanem.
- W Peru w ogóle nie byliśmy, a jakoś nie chcesz tam jechać - skontrowałem.
- Skoro mowa o Peru, to właśnie przeglądałam...
- Nieważne - uciąłem, czując że ten wątek może przybrać zgoła odmienny obrót niż sobie założyłem. Postanowiłem wrócić do meritum:
- Dlaczego Zakopane?
- Przecież jest zima...
- No i co z tego? Zima jest o każdej porze roku... znaczy - zima jest każdej zimy. Dlaczego akurat chcesz jechać do Zakopanego tej zimy? Nie możemy pojechać tam na przykład na wiosnę?
- Wiosną Charrison nie będzie miał gdzie się uczyć jazdy na nartach.
- Ale po co ma gdzieśtam jechać uczyć się jeździć? Napisze się odpowiedni program, podłączy neurostymulotary i w pięć minut smyk będzie śmigał jak mistrz slalomu-giganta. Widziałaś jak to robili w ,,Matriksie''? No, to my zrobimy tak samo, tylko dobrze - bez tego całego złomu wpychanego w tył głowy. Nie wiem jacy amatorzy projektowali te urządzenia, przecież wystarczyło zastosować prosty rezonans elektromagnetyczny i...
- Charyzjusz!
Oho... zaczynało się...
- Chciałabym jechać do Zakopanego. W te ferie. Żeby dzieci mogły zobaczyć góry.
- Ale przecież fraktale... - zacząłem, ale w tym samym momencie napotkałem coś określanego mianem ,,lodowate spojrzenie''. W jednej chwili przeszła mi ochota przekonywania Misi, że matematyczne wzory w swej logice są niesłychanie piękniejsze niż surowy chaos przyrody. Postanowiłem zrezygnować z bezpośredniej obrony na rzecz zmiany kierunku natarcia.
- Może zamiast tego pojedźmy do Sopotu?
- Dlaczego do Sopotu?
- Sopot musi być piękny o tej porze roku.
- Charry, wiesz przecież że wszyscy w zimie jeżdżą do Zakopanego.
- No właśnie! - uniosłem w górę palec w geście triumfu - Wszyscy jeżdżą, a my nie! Nie będziemy jak te lemingi i pojedziemy do Sopotu! Kochanie, tylko martwe ryby płyną z prądem - przytoczyłem swoje ulubione powiedzonko.
- Zarezerwowałam już pokój.
Oooo! Tego było już za wiele. Zespół Urażonej Męskiej Dumy szarpnął za dźwignię i wpuścił do krwiobiegu potężną dawkę Słusznego Gniewu. No bo przecież, do jasnej cholery, kto nosił spodnie w tym domu!?
- Nie jedziemy do Zakopanego, pojedziemy do Sopotu! - wrzasnąłem uderzając dla lepszego efektu pięścią w stół, aż spadła klawiatura z bułkami. Misia spojrzała na mnie z lekkim lękiem. Wiedziałem już, że wygrałem.

_-¯ Właśnie dojechaliśmy na miejsce. Góry rzeczywiście są piękne o tej porze roku...
C.D.N.