_-¯ Wpis sponsorowany.

_-¯ Ładnych kilka dni temu przedstawicielka pewnej tajemniczej agencji zwróciła się do mnie z propozycją odpłatnego napisania recenzji równie tajemniczego produktu. Ponieważ z natury brzydzę się komercją moja reakcja była lapidarna:
- Za ile?
Zaraz zaś po uzyskaniu w miarę satysfakcjonującej odpowiedzi zadałem kolejne pytanie.
- Czego dotyczyć ma recenzja? Co...
- Audio Buka - usłyszałem, zanim zdążyłem dokończyć
- ...to ma być?
Oho, robiło się, jak to mówią ,,grubo''. Wszyscy przecież pamiętamy Mroczny Cień z Dzieciństwa, Królową Chłodu i Mroku, Niosącą Postrach i Grozę Najstraszliwszą Jej Wysokość Bukę z Doliny Muminków. A teraz miałbym opisywać jej dźwiękową inkarnację. Nagle kwota, którą usłyszałem wcześniej, wydała się śmiesznie mała...
- Nie robię w Bukach - uciąłem krótko.
- Przecież pan się zgodził...
- Dwadzieścia tysięcy. I drugie dwadzieścia po robocie. Pani zapewni mi dodatkowo laboratorium, w którym będę odgrodzony od obiektu kuloodpornymi szybami. Nad moim bezpieczeństwem ma też czuwać sześciu ludzi, których wybiorę sobie spośród dwudziestu kandydatów. Mają to być niby najlepsi żołnierze GROMu. Inaczej nawet na krok nie zbliżę się do Buki, nawet w wersji audio.
- Och nie, pan mnie źle zrozumiał. Chodziło o audiobooka.
Coś cicho kliknęło mi pod czaszką. To jedna z komórek nerwowych włączyła do kontaktu wielki czerwony neon z napisem ,,LOSER!''.
- Aaaa... cha cha cha, oczywiście wiem, że chodziło o audiobooka. Tak sobie zażartowałem. Co to ma być?
- Proszę sobie coś wybrać. Najlepiej, żeby pasowało do profilu pańskiego bloga.
- Jasne, oczywiście. Hmmmm... Dawno nie pisałem o bazach danych. Macie może ,,Adventures of dBase''?
- Sprawdzę... chwileczkę... McUshinsky'ego?
- Dokładnie.
- Zaraz prześlę panu kod do pobrania książki.
- Dziękuję. Zatem - do usłyszenia.
Rozłączyłem się, po czym sprawdziłem skrzynkę pocztową. E-mail z potrzebnymi informacjami już na mnie czekał. Wpisałem wszelkie niezbędne dane, uruchomiłem pobieranie i zająłem się czymś innym.

_-¯ O całej sprawie przypomniałem sobie wczoraj, gdy mój organizer poinformował mnie o upływającym terminie. W sumie się ucieszyłem - na wieczór nie miałem zaplanowanego nic konkretnego, zaś - jak do tej pory - wszystkie książki McUshinsky'ego o bazach danych były świetne. Zapewne czytaliście Państwo ,,Revenge of the Oracle'' (polskie wydanie nosi tytuł ,,Zemsta Wyroczni''). Niezłe jest też ,,Back to SQL'' (na razie dostępne jedynie w oryginale). Jeżeli ,,Adventures of dBase'' trzymały poziom poprzednich książek serii - obiecywałem sobie wiele rozrywki na wysokim poziomie. Kliknąłem w ściągnięty wcześniej plik z archiwum i wypakowałem zawartość. Po chwili coś głucho stuknęło o podłogę.
To była moja szczęka.
Tępym wzrokiem wpatrywałem się w nowo utworzony katalog...

_-¯ ,,Kornel Makuszyński - Awantura o Basię''

_-¯ Cóż było robić. ,,Da mihi sis crustum Etruscum cum omnibus in eo'' jak mawiali Rzymianie w takich sytuacjach. Oto przyrzeczona recenzja.

_-¯ Archiwum z książką jest w formacie ZIP i zajmuje 336581640 bajtów. Po dekompresji jest to dwadzieścia osiem plików w formacie MP3, zajmujących łącznie 357376100 bajtów (336578202 w formie skompresowanej). Każdy z plików MP3 zawiera znaczniki ID3 w wersji 2.3.0 oraz strumień MPEG ADTS, layer III, v1, o przepływności 128 lub 160 kbps, dekompresowany do 44100 próbek na sekundę stereo. Nazwy plików zawierają na początku dwucyfrowy numer z wiodącymi zerami oraz pozbawione są polskich znaków, co umożliwia łatwe ich przeniesienie z zachowaniem odpowiedniej kolejności na płytę CD oraz odtworzenie w dowolnym odtwarzaczu obsługującym format MP3. Co prawda mój sprzęt zamiast nazwy utworu/tytułu rozdziału/innej pożytecznej informacji wyświetlał podczas odtwarzania jedynie tajemnicze ,,__0-__K-__A'', niemniej nie przeszkadzało mi to, jako że przez 99% czasu byłem odwrócony do wyświetlacza plecami.
Przez pierwsze kilka minut trwania książki martwiłem się, że - niestety - będę musiał powiedzieć kilka gorzkich słów o lektorce, która odczytywała kolejne zdania w sposób drewniany i monotonny. Na szczęście w miarę jak wydarzenia posuwały się do przodu, a główni bohaterowie całej awantury stawali się coraz wyrazistsi (trudne słowo) również zabarwienie emocjonalne głosu nabierało kolorów - tak więc pani Budziszowa zaczęła używać tembru odpowiedniego dla czterdziestodwuletniej ,,pani doktorowej'', a mała Basia odzywała się wesołym szczebiotem. Najlepiej chyba wychodzi jednak babcia Tańska oraz jej ,,Ja mam siedemdziesiąt lat!''. Słysząc te słowa aż nie mogę się doczekać tego wieku, gdy sam będę mógł używać takiej wymówki.
Żeby nie było zbyt różowo - niestety, kilka utworów zawiera zsamplowane zgrzyty. Początkowo sądziłem, że to moja kotka Sechmet ćwiczy swoje pazury na obiciu kanapy, jednak źródłem dźwięków okazał się właśnie audiobook. Dodatkowo np. utwór dwunasty, od 11:22 do 11:24 zawiera cichą ciszę, tak więc nie sposób wywieść z niego konkluzji którą poczyniła babcia Tańska a'propos jednego ze swych kuzynów, który skręcił sobie kark. Ciekawych zapraszam do książki :)

_-¯ Recenzja napisana dzięki Nexto.pl

_-¯ PS: Przed chwilą Charrison zaczepił mnie, kiedy będziemy słuchać ciągu dalszego. I niech to będzie końcową rekomendacją utworów autora ,,Bezgrzesznych Lat''.