_-¯ Kradzieże tożsamości to jedno z wielu zagrożeń które przyniósł nam Internet. Nie dalej jak wczoraj bezpardonowo obsztorcowałem pewnego szarego jegomościa, który potrącił mnie w drzwiach obrotowych. Gdy miało już dojść do rękoczynów okazało się, że owym nieszczęśnikiem jest mój dobry znajomy, któremu ktoś niedawno ukradł tożsamość w internecie. Po tym przykrym zajściu przestał być rozpoznawany nawet przez bliską rodzinę, a ochrona w firmie w której pracuje każdego dnia poddaje go upokarzającym kontrolom. Przestał mieć własne zdanie, stracił poczucie humoru, nie jest pewny własnej orientacji seksualnej i przyznał mi się, że gdyby były wybory to głosowałby na (CENZURA BBLOG), w szczególności zaś na (CENZURA BBLOG) lub na jego brata, bo w sumie co za różnica.

_-¯ Przyczyną jego nieszczęść był niewinnie wyglądający program który zainstalował z jednego z serwisów postrandkowych, a który miał mu pomóc w znalezieniu 'drugiej połowy'. Podał mu więc swoje dane, takie jak wzrost, waga, kolor oczu i włosów, typ muzyki której słucha, markę papierosów które pali oraz markę papierosów, których by nie palił, gdyby nie palił. Tak samo z alkoholami, samochodami (np. podchwytliwe pytanie: 'Gdybyś jeździł rowerem to jakiego samochodu byś sobie nie kupił?'), kosmetykami etc. Ankieta kończyła się kilkoma nieistotnymi, jak mnie zapewnił, pytaniami o adres zameldowania, nazwisko rodowe matki, numery kont w bankach i kart kredytowych. Te ostatnie miały być podobno używane w zaawansowanych algorytmach dopasowywania matematycznego, tzn. program miał podobno dopasowywać pary na podstawie zasobności kont. Potrzebował tylko jeszcze paru drobiazgów typu PIN, hasło i numer telefonu komórkowego.

_-¯ I rzeczywiście, początkowo wszytko wydawało się działać tip-top. Na e-mail znajomego zaczęły przychodzić oferty od spragnionych uczucia kobiet. Muszę przyznać, przejrzawszy jego skrzynkę pocztową, że był to towar z najwyższej półki. Chyba sam bym będąc na jego miejscu wypełnił taką ankietę...

_-¯ We wszystkich e-mailach pojawiała się prośba o przesłanie pewnej sumy na konto w celu sfinansowania kosztów przelotu samolotem (pierwsza klasa), gdyż dziwnym zbiegiem okoliczności większość pań mieszkała na drugiej półkuli nie tylko w stosunku wschód-zachód ale i północ-południe. Znajomy sfinansował pięć takich przelotów... Niestety, jak informowały kolejne e-maile, wszystkie te fajne babeczki miały pecha i zatrzasnęły się w toaletach lotniskowych. Samolot wystartował, a kasa przepadła... No ale gdyby mógł im opłacić kolejny bilet...

_-¯ W międzyczasie znajomy zaczął tracić na wyrazie. Zmarniał, zszarzał, sąsiedzi przestali go poznawać. Nie traci jednak wiary w ludzi, gdyż zaczął dostawać masę korespondencji od firm windykacyjnych.

_-¯ To dobrze że są na świecie tacy ludzie którzy zainteresują się bliźnim, nawet gdy jego sytuacja finansowa jest marna.