_-¯ Nareszcie ciepło. Uwielbiam takie chwile. Leżę, wyciągnięty wygodnie w swoim ulubionym leżaku i czuję przyjemne promienie słońca na całym ciele. W gałęziach pobliskiego drzewa słychać wesołe trele jakiegoś ptaka. W powietrzu czuć lekki zapach świeżo skoszonej trawy. Do pełni szczęścia brakuje mi tylko kufla zimnego piwa... Jest przecież! Oglądam pod słońce, jak po chłodnym szkle spływają kropelki wody. Niebo ma kolor bursztynu. Obok mnie, przy rabatce z kwiatami krząta się moja żona. Lekka sukienka ładnie opina się na jej zgrabnym ciele. Zamykam oczy i uśmiecham się do swoich myśli. Jestem w raju...

_-¯ Nagle wszystko znika z lekkim trzaskiem.

_-¯ Jestem w swojej pracowni na poddaszu. Obok mnie stoi moja żona, w ręku trzyma mój kask VR.
- Wyszedłbyś na dwór, jest tak ładnie.
- Nie mogę, kochanie. Mam dużo pracy. Muszę w tym miesiącu skończyć ten projekt o którym Ci mówiłem.
- Daj spokój. Chodź, wypijesz sobie piwo na leżaku, a ja sobie w tym czasie popracuję przy rabatce z kwiatami. Nie siedź tyle przy komputerze, bo się od niego uzależnisz.
- Słonko, chciałbym, ale naprawdę nie mogę. Może w przyszłym tygodniu? Teraz naprawdę jestem bardzo zajęty.

_-¯ Kiwa głową, odkłada kask i schodzi na dół. Ufff... Nie cierpię wychodzić na zewnątrz. Przecież słońce, ptaki, trawę i inne pierdoły mogę mieć również tu. I pomyśleć że niektórzy wydają kosmiczne pieniądze tylko po to, by mieć przy domu paręset metrów trawnika. Nienormalni, czy co?
Nakładam kask i uruchamiam program. Ach, ta kobieca skłonność do przesady: "Nie siedź tyle przy komputerze, bo się od niego uzależnisz". Ja, uzależniony od komputera? Dobre sobie :D