_-¯ Witam w drugiej części opracowania dotyczącego łączenia się z internetem przez komórkę. W pierwszej części zająłem się zagadnieniami bezpieczeństwa - obecny wpis dotyczyć będzie sposobów efektywnego wykorzystania różnych protokołów transmisji, dostępnych w sieciach komórkowych.

1. GSM - najbardziej rozpowszechniony. GSMy gniazdują właściwie wszędzie - można je spotkać zarówno w miastach, jak i w głębokim lesie, czy też kilka kilometrów w głąb morza. Charakteryzują się niewielkimi rozmiarami oraz niewielką prędkością przelotową. Da się je przywabić właściwie na każdy rodzaj telefonu. Zarówno samce jak i samiczki GSMów potrafią przenosić na raz jedną paczkę danych w jednej nóżce. Drugą nóżką w tym czasie trzymają się szczeliny przyznanej przez kontroler stacji bazowej. Czasami spotkać można spotkać większe osobniki z rodziny HSCSD, charakteryzujące się żółtawym upierzeniem i nieco większą masą, a co za tym idzie - potrafiące przenosić nieco większe paczki danych.

2. GPRS - występuje w środowiskach charakteryzujących się dużymi zgrupowaniami GSMów. Związane jest to z tym, że choć niektórzy klasyfikują GPRSa jako osobny gatunek, w rzeczywistości jest to kilka GSMów tworzących silne powiązania symbiotyczne. Ostatnie badania prof. Plumki wykazały niezbicie, że GSMy, odpowiednio zarządzane przez stację bazową potrafią powkładać lewe nóżki w kolejne szczeliny, prawe zaś spleść ze sobą wzajemnie, tworząc wieloskrzydlaty, multipierzasty, ciągły obszar o dużej pojemności pakietowej. Dodatkowym, empirycznym potwierdzeniem teorii prof. Plumki jest spontaniczne pojawianie się GPRSów na obszarach, gdzie do tej pory nie stwierdzono ich występowania - dokładnie w momencie podjęcia próby transmisji danych. Równie nagłe było również ich zanikanie po przerwaniu łączności. Cechę tę próbował wykorzystać Erwin Schrödinger do skonstruowania GPRSa kwantowego. Zamknął on mianowicie w szczelnym, nieprzezroczystym pudełku cztery GSMy, po czym dał swojej żonie telefon komórkowy. Nie mając informacji, czy i kiedy jego małżonka skorzystała z telefonu miał nadzieję stworzyć GPRSa dualnego, który jednocześnie był GPRSem i czterema GSMami. Niestety, okazało się że zawistny kolega, korzystając z nieuwagi Erwina, podrzucił mu również do pudełka kota. Na szczęście Schrödinger nie był w ciemię bity, i kiedy podczas demonstracji z udziałem oficjeli okazało się, że zamiast kwantowego GPRSa w pudełku znajduje się spasiony mruczek ze strzępami pierza na pyszczku - Erwin na poczekaniu wymyślił zgrabną historyjkę o kwantowym kocie... Ja jednak piszę, jak miało być naprawdę.

3. EDGE - GPRS na sterydach. To, co charakteryzuje EDGE to sierpowate skrzydła w wydłużonymi, pojedynczymi lotkami, jak również płaska obła głowa z zakrzywionym dziobem. To właśnie z pomocą dzioba EDGE potrafi przenieść dodatkowe porcje danych. Niestety, przylatuje tylko do niektórych telefonów, które sobie upodoba. Wabienie EDGE'a polega na zanęceniu go telefonem, który ruchem zasiębiernym przedsięrzutnym należy umieścić w trawie, pod krzakiem lub na gałęzi. EDGE nie przyleci jednak, jeżeli nie upewni się, że może bezpiecznie podjąć dane ze zdobyczy, dlatego po zarzuceniu przynęty należy pozostać w całkowitym bezruchu. Łatwo go spłoszyć!
Gniazduje w okolicach dużych miast, choć sporadycznie można go spotkać również na głębokiej prowincji, np. w Warszawie.

4. UMTS - nowy gatunek. Choć większość operatorów sieci komórkowych chwali się, że UMTSy zalęgły się blisko ich nadajników - ciężko jest to potwierdzić.
UMTSy potrafią szybko przenosić dość duże paczki danych, jednak stworzenia te są jak na razie słabo udomowione. Pokazy tresowanych UMTSów należą do gwoździ programu wszelkiego typu pokazów nowoczesnych technologii komórkowych, niestety zaraz po owych pokazów zakończeniu wzmiankowane gwoździe chowają swoje UMTSy do klatek.
Choć piekielnie szybkie, okupują to słabym zasięgiem.
UMTS należy jako jedyny do rodziny 3G. Nazwa ta wiąże się z przyspieszeniem transmisji danych, które wynosi około 30m/s², czyli z grubsza 3g właśnie.

PS. Ukazał się kolejny odcinek Tryblogii. Zachęcam do czytania. Jednocześnie przepraszam za zwłoki w powstawaniu kolejnych części, okazało się jednak że Tryblogia cieszy się tak wielkim zainteresowaniem, że jedna ze stacji telewizyjnych wystąpiła z ofertą kupna praw do całej serii. Negocjacje są męczące, i stąd te obsuwy... ;)