_-¯ Pisałem przed świętami o przeprowadzonym przeze mnie generalnym sprzątaniu komputera. Zająłem się wtedy sprzętem. Dziś postanowiłem zajrzeć do oprogramowania. Nie macie Państwo pojęcia ile kurzu i brudu może się nagromadzić na przeszło czterech bilionach bitów oprogramowania.

_-¯ Oczywiście, podstawowe i często używane przeze mnie oprogramowanie (wszelkiej maści chakizatory, chakierotrony, chakierownice, chakieryzery oraz dechakierowacze) były utrzymane w nienagannym stanie, gdyż na bieżąco dbałem by zawsze były sprawne, wyczyszczone i naoliwione, zaś po użyciu odkładałem je na miejsce zawinięte w natłuszczone szmaty, by nie tknęła ich korozja. Od czasu do czasu rozkładałem je też na bity i ponownie składałem (na czas). Z tym wiąże się zabawna anegdota: raz, na towarzyskim grillu, będąc po kilku piwach postanowiłem zademonstrować swoim znajomym sprawność w rozmontowywaniu i montowaniu chakierotrona. Czas wyszedł mi całkiem niezły, jednak po kilku dniach, gdy właśnie chakierowałem repozytoria kodu systemu OpenBSD okazało się, że efekt działania chakierotrona jest odwrotny do zamierzonego! Zamiast wyexploitować, połatał on wszystkie dziury w kodzie systemu. Oczywista - składając go pod wpływem alkoholu pomyliłem się i zamieniłem miejscami dwa najważniejsze moduły, przez co odwróciłem jego funkcjonalność. Nie ma jednak tego złego co by na dobre nie wyszło - od tamtej pory OpenBSD uważany jest za jeden z najbezpieczniejszych systemów operacyjnych.

_-¯ Po stwierdzeniu względnego porządku w rejonach najczęściej używanego oprogramowania stopniowo jąłem zapuszczać się coraz dalej w katalogi z programami. Pierwsza przykra niespodzianka spotkała mnie już na drugim poziomie podkatalogów - przepalona żarówka. Wymieniłem na nową, przekręciłem kontakt - błysk, i to samo. Sprawdziłem bezpieczniki - oczywiście 'naprawione' drutem. Wymieniłem stopki i żarówkę. Kontakt - błysk i ciemność. Tym razem żarówka ocalała, poszedł bezpiecznik... Nie mając czasu na naprawianie całej instalacji elektrycznej zaopatrzyłem się w smolną pochodnię i zstąpiłem w mroki zakurzonych folderów na niższym poziomie... Fuj, od razu po otwarciu pierwszego z brzegu w nozdrza uderzyło mnie zastałe, zatęchłe 'piwniczne' powietrze. Czuć było wilgoć i pleśń. Sprawdziłem nazwę folderu - no tak, od dawna nie używane oprogramowanie do wyrównywania zbiorników balastowych na tankowcach (pewna stocznia z Czech dała mi je do testowania kilka lat temu). Okazało się, że przed zakończenie symulowania wirtualnego tankowca nie spuściłem słonej wody z komór bakburty, która przez ten czas przeżerała cyfrowe blachy, które właśnie zaczęły się poddawać. Strach pomyśleć, co by było gdybym tu nie zajrzał jeszcze przez jakiś czas... Potopiłbym, jak nic, wszystko aż do najwyższego katalogu...
Dalej było nieco lepiej, tzn. odkryte nieporządki nie wyglądały na mogące spowodować w najbliższym czasie jakąś komputerową katastrofę. Ot, w generatorze fraktali wyrosło kilka grzybów (fraktalnych!), szablony dokumentów i prezentacji miejscami były ponadgryzane przez mole, zaś cały zapas pamięci wirtualnej, którą schowałem tu kiedyś 'na wszelki wypadek' był tak pogryziony przez myszy, że nie do użycia. Po głębszym namyśle doszedłem do wniosku, że nie dam rady w konwencjonalny sposób oczyścić tej stajni Augiasza. Podzieliłem zatem wszystko na dwie kategorie: oprogramowanie, które jeszcze nie wymaga interwencji, oraz oprogramowanie, które z czystym sumieniem można wyrzucić, gdyż już nie nadaje się do niczego. Po dokonaniu selekcji wróciłem z dużym kubłem, do którego zgarnąłem wyselekcjonowane programy. Grunt to dobra organizacja pracy.

_-¯ Na przyszły tydzień odłożyłem sobie foldery z kopiami zapasowymi oraz inne tego typu archiwa. Mam nadzieję, że nie spotkają mnie tam żadne niemiłe niespodzianki... Państwu zaś też radzę pomyśleć o przeczyszczeniu swojego desktopu, dla własnej wygody i bezpieczeństwa, ale i dla świętego spokoju. Nie dalej jak tydzień temu słyszałem o kontroli BHP w pewnej firmie. Inspektor, badając warunki na stanowisku komputerowym pośliznął się nieszczęśliwie na niechlujnie rzuconej ikonie od GIMPa i złamał nogę oraz doznał wstrząśnienia mózgu, gdy padając wyrżnął, aż zadzwoniło, w stojącą obok ikonę kosza na śmieci. Możecie sobie Państwo wyobrazić, co potem się tam działo...