_-¯ Czym jest dokument tekstowy - wszyscy doskonale wiedzą. Z grubsza - jest to dokument, który oprócz grafiki zawiera literki, wyjaśniające jak interpretować zamieszczone w dokumencie obrazki. Nie wszyscy jednak wiedzą czym jest ortodoksyjny dokument tekstowy. Otóż - ortodoksyjny dokument tekstowy jest to zwykły dokument tekstowy z obrazkami - z tym że bez obrazków. Mówiąc prościej - jest to dokument dla dysgrafików (dysgrafik: osoba która nie lubi grafiki). Chociaż wartość ortodoksyjnych dokumentów tekstowych we współczesnym świecie jest marginalna, to jednak czasami trzeba z nich skorzystać.

_-¯ I tu zaczynają się schody. Choć mechanizmy obsługi ortodoksyjnych dokumentów tekstowych nieźle funkcjonowały w DOSie, to nieco podupadły w systemach z linii Win9x. W Windows XP trzymały się jeszcze siłą przyzwyczajenia, jednak w Viście znalazły się w grupie tzw. ubogich krewnych. Jeżeli chcesz stworzyć ortodoksyjny dokument tekstowy, Vista informuje Cię że:
1. Nie chcesz
2. Nie potrzebujesz
3. Nie możesz

_-¯ Od tej pory zamiast ,,ortodoksyjny'' będę używał przymiotnika ,,generyczny''. Brzmi lepiej, choć kojarzy się ze starością. Ale w końcu to stary format.

_-¯ Dziś rano skontaktował się ze mną znajomy chakier niższego poziomu. Okazało się, że po zainstalowaniu biuletynu bezpieczeństwa numer 28347404 napotkał nielichy problem
- Wiesz, Charyzjusz, normalnie to dawałem prawym klawiszem na pliku, albo na pustym miejscu, i tam była pozycja ,,Dokument tekstowy''. I wtedy otwierał mi się edytor i mogłem edytować wybrany lub nowy dokument. A teraz mi to znikło!
- Zniknęło - poprawiłem odruchowo.
- Kiedy właśnie nie! Nie zniknęło. Znikło!
- Bez jaj... - zaprotestowałem
- A, nie wiem. Nie patrzyłem, czy bez. - przyznał rozmówca.
- OK. Sprawdzę. - zapewniłem i odłożyłem słuchawkę. Kolejny telefon zamierzałem wykonać do Stefana

_-¯ - Elo, Stef? - zagadnąłem jak tylko usłyszałem w komórce znajome ,,Stef, elo?''. Od kiedy Stefan dał mi bezpośredni numer na swoją komórę kontakty z managementem Microhardu stały się lekkie, łatwe i przyjemne.
- Ole. Stef. Kto zacz?
- Zacz ja. Stef, czemu po aktualizacji numer 28347404 przestaje działać możliwość tworzenia i aktualizowania dokumentów tekstowych?
Stef popykał trochę w tzw. offie.
- SOA#1 - prychnął.
- Jaj bez, Stef. Użyszkodnik mnie się skarżył.
Na mikrosekundę zapadła cisza...
- A... Znaczy. Znaczy, w rejestrze sobie nagrzebał?
- Nagrzebał? - upewniłem się.
- Jak nic, nagrzebał. - zapewnił Stef.
- Ok. Dzięks. - podziękowałem i rozłączyłem się. Po chwili już dzwoniłem do chakiera niższego poziomu.

- Nagrzebałeś? - zagaiłem bez warzywniak (bez ogródek, przyp. tłum).
- Noooooo.....
- Nagrzebałeś? - powtórzyłem z mocą. Dla ułatwienia podłączyłem sobie do kompa międzyfazówkę, więc wychodziło mi jakieś 380V na zdanie.
- Charyzjusz, ale...
- Dość! - przerwałem. Nie lubiłem, kiedy amatorzy wtrącali się w moje wyroki. Dlatego też szybko zakomenderowałem:
- Jedyne lekarstwo - reinstall! I to raz!
- Ale...
- NATYCHMIAST!
Od mojego ryku zadrżała ziemia. Poczułem się trochę niepewnie. Rzuciłem okiem na telewizor, w którym lada chwila miał podać informacje o ofiarach niespodziewanej lawiny w Alpach.
Zamiast tego usłyszałem coś, co zmroziło mnie na 0.5 sekundy.
- Ale ja zainstalowałem VI i wyedytowałem ten dokument...

_-¯ Zadrżałem. Objąłem niedoszłego chakiera ramieniem i wskazałem mu widniejącą na horyzoncie wysmukłą sosnę. Było to o tyle trudne, że cały czas rozmawiałem z nim prze telefon.
- Widzisz tam taką fajną laskę? - zagadnąłem, sięgając lewą ręką po Berettę.
- Gdzie?

_-¯ Młody chakier dał się złapać.
Huknął strzał.

_-¯ Uprzątnąłem kawałki czaszki i mózgu, po czym chwyciłem za telefon.
- Stef?
- Charry?
- Załatwione
- Nikt się nie dowie, że dokumenty tekstowe możne edytować przez VI?
- Nikt - zapewniłem.
- Dobrze.
- Dobrze - przytaknąłem.
- Dobrze.

_-¯ Uspokoiwszy sumienie zdecydowałem się opisać całe zajście. Ponieważ edycja spod prawego klawisza myszy nie działała - odpaliłem edytor VI i jakoś dałem sobie radę...