_-¯ Zanim przejdę do właściwego tematu krótki komentarz: po wczorajszym wpisie otrzymałem od Państwa setki listów z prośbą o udostępnienie schematów modyfikacji telefonu i karty SIM, tak by możliwe było allokowanie pasma niezależnie od przydzielonych częstotliwości operatora. Zamiast odpowiadać indywidualnie odpowiem tutaj: Drodzy Państwo, przeróbka taka jest bardzo niebezpieczna dla sprzętu, a szanse powodzenia znikome dla kogoś, kto nie jest 37337 Chakierem. Nie chcę zatem kusić złego i narażać się na późniejsze pretensje typu 'skąd mogłem wiedzieć że modulator fazowy trzeba przełączyć na niską amplitudę w trakcie wprowadzania offsetu modułu częstotliwości'. Jeżeli ktoś tego nie wie, nie powinien się za tego typu przeróbki zabierać.

_-¯ Wróćmy teraz do tematu przewodniego, którym jest włamywanie się na konta pocztowe. W dniu dzisiejszym przedstawię technikę pozwalającą włamać się na dowolne konto pocztowe. Jedyną potrzebną rzeczą którą musimy przygotować przed przeprowadzeniem ataku są login i hasło ofiary. 'Prerequisites" są więc trywialne i nie będę obrażał Państwa inteligencji opisując trywialne techniki którymi można się posłużyć do zdobycia tych danych.

_-¯ Zacznijmy więc. Zakładam, że login i hasło są pod ręką (oczywiście w zaszyfrowanej formie, np. napisane od tyłu, na wypadek 'wpadki' czy niespodziewanej akcji policji lepiej nie dostarczać dowodów). Pierwszy krok ataku to uruchomienie przeglądarki internetowej, np. doskonałego Intranet Explorer 7.5. Następnie należy się udać - gdzie?
Nie nie nie! Każdy średnio doświadczony chakier wie że nie należy od razu się łączyć z docelowym serwerem pocztowym! Monitory wstecznych referencji odwołań tylko czekają na taką gratkę, by kanałem zwrotnym zainstalować u nas lokalizator! Należy najpierw pokluczyć trochę, otworzyć stronę google.com, wyszukać jakąś niegroźną, popularną frazę, odwiedzić kilka stron z wynikami, wrócić, odwiedzić inne etc. W miarę możliwości należy otworzyć jak najwięcej kart/okien przeglądarki tak by monitory wstecznych referencji odwołań miały jak najwięcej roboty. Gdy ślady są już wystarczająco zmieszane można przystąpić do właściwego ataku.
Należy połączyć się z serwerem pocztowym ofiary. I tu kolejna uwaga: nie można wpisywać adresu ręcznie! Inaczej cała nasza 'zabawa' z zacieraniem śladów zda się psu na budę i nihli novi memento mori. Należy na serwer dostać się przez bezpieczne, oczyszczone z monitorów hiperłącze. Większość serwisów chakierskich posiada zasób takich hiperłącz w archiwach.
Po bezpiecznym połączeniu z serwerem pocztowym zostaje ostatni krok: logowanie. By nie wzbudzać podejrzeń ewentualnych serwisów nadzorczych login i hasło należy wpisać od tyłu, czyli: wpisujemy ostatnią literę loginu, cofamy się o znak, wpisujemy przedostatnią literę loginu, cofamy się o znak etc. To samo z hasłem. Klikamy 'login' i... Brawo! Atak się powiódł!

Wszystkim nowym chakierom gratuluję udanego włamu!